Buti na lang nahabol ko ito sa sinehan. Mag-iisang linggo na ito bukas.
After so many years of waiting, meron na tayong pantapat sa MY SASSY GIRL at WINDSTRUCK ng Korea!
Bukod sa may puso, may magic ang pelikula!
Umpisa pa lang, dama mo nang maganda ang pelikula. May korean movie feels siya.
Isa itong lesson sa mga rom-com directors ngayon na hindi mo kailangan ng guwapong leading man, sandamakmak na supporting characters, at mga kumplikadong kuwento para makagawa ng magandang romantic film. Sa sobrang simple ng story nito, hindi utak ang pinagana niya, kundi ang puso.
After ng film, napapalakpak ako mag-isa at nung bumukas ang ilaw, ‘yung mga tao e nagpapahid ng mata.
Nasambit ko sa movie buddy kong si Vergel ng: “Ang payak lang ng kuwento noh? Tapos dalawa lang silang bida. Pero tumakbong napakaganda ng movie.”
Sabi niya: At walang comebacking actress na gumaganap ng Nanay. Walang Ana Roces or Sunshine Cruz.
Natawa ako. Pati ba naman sa comment, ipinasok pa rin ang mga original starlets.
Pagpunta ko ng CR para jumingle, naririnig ko ang mga komento ng mga grupo ng kalalakihan.
Lalaki 1: Ang lupit, noh?!
Lalaki: Oo nga, pre. Ang ganda!
Ang pinakanagustuhan kong linya sa movie e: “Ako nga pala ‘yung pulubing pinakain mo ng repolyo.”
After that dialogue, ayun na, tumulo na ang luha ko.
Isa pang ganitong kuwento, Sigrid Andrea P. Bernardo at mukhang ipinanganak na ang bagong Reyna Ng Romantic Movies. Puwede na tayong makipagpukpukan sa mga Korean romantic stories!
Hindi ako magugulat kung, in the near future, magkaroon ng Hollywood version ito.
No comments:
Post a Comment